ਅੱਜ ਅਸੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੇ ਹਾਂ ਪਿੰਡ ਮਾਲਿਨੀ ਦੇ ਗੁਰੂਦਵਾਰਾ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਜਿੱਥੇ ਲੋਕ ਬੜੀ ਦੂਰੋਂ-ਦੂਰੋਂ ਆਪਣੇ ਦੁੱ ਖ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ ਆਉਂਦੇ ਹਨ। ਜਿੱਥੇ ਗੁਰੂਆਂ ਦਾ ਅਜਿਹਾ ਵ ਰ ਦਾਨ ਹੈ ਜਿਸ ਦੇ ਨਾਲ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਜੋੜਾਂ ਦਾ ਦ ਰ ਦ ਬਿਲਕੁ ਲ ਖ ਤ ਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਬਾਹਰ ਲੱ ਖਾਂ ਕ ਰੋ ੜਾਂ ਰੁਪਿ ਆ ਆਪਣੀਆ ਬ ਮਾ ਰੀ ਆਂ ਤੇ ਲਾ ਉਂ ਦੇ ਹਨ।
ਉਹ ਲੋਕ ਇਥੇ ਆ ਕੇ ਤੂੰ ਬਿਲ ਕੁਲ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਥੇ ਗੁਰੂ ਸਾਹਿਬ ਦੀ ਚ ਰ ਨ ਧੂ ੜ ਪਈ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਹ ਥ ਜੌ ੜਾ ਤੇ ਮਲ ਕੇ ਆਪਣੀ ਬੀ ਮਾ ਰੀ ਬਿਲ ਕੁਲ ਦੂਰ ਕਰ ਲੈਂਦਾ। ਇਸ ਗੁਰ ਦੁ ਆਰੇ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਇਹ ਹੈ ਕਿ। ਇਥੇ ਇਕ ਬਾਬਾ ਜੀ ਸੀ ਜਿ ਹ ੜੇ ਕਿ ਜੋੜੇ ਬਣਾਉਣ
ਦਾ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਉਹ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਸੀ ਉਹ ਵੱਖ ਵੱ ਖ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਕੇ ਕੁ ਸ਼ ਤੀ ਕਰਦੇ ਸੀ। ਅਤੇ ਉਸੀ ਦੌ ਰਾ ਨ ਇਕ ਵਾਰ ਉਹ ਤਰਨ ਤਾ ਰ ਨ ਸਾਹਿਬ ਗਏ ਤੁਸੀਂ ਕੁਸ਼ ਤੀ ਕਰਨ ਦੇ ਲਈ। ਉਥੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਅਰ ਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਮਿਲੇ ਜਿਹਨਾਂ ਨੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਦੇ ਖ ਦੇ ਹੀ ਕਿਹਾ ਕੀ ਤੇਰੀ
ਹਰ ਪਾਸੇ ਜੈ ਜੈ ਕਾ ਰ ਹੋਵੇਗੀ। ਤੂੰ ਜਿੱਥੇ ਜਾਵੇਗਾ ਤੇਰਾ ਬੇ ੜਾ ਪਾ ਰ ਹੋਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਪਹਿਲੇ ਪਾਤ ਸ਼ਾਹ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਕੁ ਸ਼ ਤੀ ਲ ੜ ਨ ਲਈ ਜਾਵੇਂਗਾ ਜਿੱ ਤ ਕੇ ਆਵੇਗਾ। ਅਤੇ ਉਹ ਫਿਰ ਇੱਥੇ ਅੱਗੇ ਜੁੜੇ ਬਣਾ ਉਂਦੇ ਰਹੇ ਸਮਾਂ ਲੰ ਘਿ ਆ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਹੱਥ ਪੈਰ ਰੁਕਣ ਲੱਗ ਪਏ ਦ ਰ ਦ ਹੋਣ ਲੱਗ ਪਿਆ।
ਅਤੇ ਇਹ ਦ ਰ ਦ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਾ ਰ ਣ ਉਹ ਚਲਣ ਤੋਂ ਵੀ ਗਏ। ਤੇ ਫਿਰ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ ਆਖਰੀ ਜੋ ੜਾ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਪੰਜਵੀ ਪਾਤਸ਼ਾਹੀ ਦੇ ਲਈ ਬਣਾਇਆ। ਕੀ ਉਹ ਇਥੇ ਆ ਕੇ ਇਹ ਜੋ ੜਾ ਪਾ ਲੈਣ। ਸਮਾ ਆਇਆ ਗੁਰੂ ਅਰ ਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਇੱਥੇ ਆਏ ਅਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਨੇ
ਬਾਹਰੋਂ ਬਾਅਦ ਲ ਗਾ ਏ ਕਿ ਉਹ ਮਲਾ ਕਿੱਥੇ ਹੈ। ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਹਾਂ ਜੀ ਘਰੇ ਹੀ ਹਾਂ। ਇਹ ਨਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਸੀ ਪਤਾ ਕਿ ਬਾਹਰ ਪੰਜਵੇਂ ਪਾਤਸ਼ਾਹ ਜੀ ਆਏ ਹਨ। ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਫੇਰ ਵਾ ਜ ਮਾ ਰੀ ਕਿ ਆਓ ਅਸੀਂ ਬਾਹਰ ਆਇਆ। ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਤਾਂ ਉੱ ਠ ਕੇ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਹੈ
ਤੁਸੀਂ ਅੱਗੇ ਲ ਘ ਅਯੋ। ਤਾ ਬਾਬਾ ਜੀ ਅੰ ਦ ਰ ਆਏ ਤਾਂ ਉਨ੍ਹਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਬਰਾਤ ਜਾਣਾ ਹੈ। ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਕਿ ਮੈਂ ਨਹੀਂ ਉੱ ਠ ਸਕਦਾ ਮੈ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਪੈ ਰਾਂ ਦਾ ਜੋ ੜਾ ਬਣਾਇਆ ਹੈ ਇਸਨੂੰ ਪਾ ਲਯੋ। ਅਤੇ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਨੇ ਦੁਆਰਾ ਕਿਹਾ ਕਿ ਊਠ ਇਹ ਜੋ ੜਾ ਤੂੰ ਵੀ ਮੇਰੇ ਪੈਰਾਂ ਦੇ ਵਿਚ ਪਾ।
ਤਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਹਿੰ ਮ ਤ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਅ ਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਕਿਰਪਾ ਹੋਈ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਵਾਂਗ ਹੀ ਖੜ੍ਹੇ ਹੋ ਗਏ ਜਿਵੇਂ ਕੋਈ ਦ ਰ ਦ ਹੀ ਨਾ ਹੋਵੇ। ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਕਿਹਾ ਜਿਹੜੀ ਸੰ ਗ ਤ ਵੀ ਉ ਡ ਆਏ ਕੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਜੋ ੜਾਂ ਦੇ ਦ ਰ ਦ ਬਿਲ ਕੁਲ ਠੀਕ ਹੋ ਜਾਣਗੇ