1 ਤੋਂ 100 ਗੁਣਾ ਦਾ ਗੁਪਤ ਮੰਤਰ ਘਰ ਦਾ 1 ਮੈਂਬਰ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰ ਲਵੇ ਘਰ ਗ਼ਰੀਬੀ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗੀ| ਇਕ ਨਗਰ ਵਿਚ ਰਾਜਾ ਸੀ| ਉਹ ਰਾਜਾ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦਇਆਲੁ ਸੀ| ਉਹ ਲੋਕ ਦੀ ਹਰ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਨੂੰ ਸੁਣਦਾ ਅਤੇ ਉਸ ਹਾਲ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾ ਸੀ| ਉਹ ਲੋਕ ਦੀ ਮਦਦ ਕਰਦਾ ਸੀ| ਲੋਕ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਸੀ|

ਉਹ ਲੋਕ ਨੂੰ ਭੌਤਰ ਕੁਜ ਦਾਨ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਉਹ ਦਾ ਇਕ ਨਿਯਮ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਵੇਲੇ ਦੇ ਦੋ ਘੰਟੇ ਹੀ ਲੋਕ ਨੂੰ ਦਾਨ ਕਰੇਇ ਕਰਦਾ ਸੀ ਉਸ ਤੋਂ ਬਾਦ ਉਹ ਦਾਨ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਸੀ | ਇਕ ਦਿਨ ਉਹ ਦਾਨ ਕਾਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਆਪਣੇ ਗਊਆਂ ਵਾਲੇ ਘਰ ਵਿਚ ਗਏ ਕਿਉਂਕਿ ਓਨਾ ਨੂੰ ਪਸ਼ੂਆਂ ਦਾ ਬਹੁਤ ਸ਼ੋਂਕ ਸੀ|

ਉਹ ਜਦੋ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਆਪਣੀਆਂ ਗਊਆਂ ਕੋਲ ਗਏ ਤਾ ਓਥੇ ਇਕ ਸੰਤ ਆਏ| ਉਹ ਸੰਤ ਰਾਜਾ ਨਜੀ ਨੂੰ ਕਹਿਣ ਲਗੇ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕੁਜ ਦਾਨ ਕਰੋ | ਰਾਜਾ ਦੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਨੀ ਮੈਂ ਜਦੋ ਦਾਨ ਕਰਦਾ , ਤੁਸੀਂ ਓਦੋ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਆਏ ਮੈਂ ਹੁਣ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਦਾਨ ਕਰ ਸਕਦਾ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਸਮੇ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕੁਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ|

ਸੰਤ ਜ਼ਿਦ ਕਰਨ ਲਗਾ ਕਿ ਮੈਨੂੰ ਕੁਜ ਨਾ ਕੁਜ ਤਾ ਦਾਨ ਜਰੂਰ ਦਇਓ | ਰਾਜਾ ਵੀ ਜ਼ਿਦ ਕਰਨ ਲਗਾ ਕਿ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਕੁਜ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੈ | ਤਾ ਓਥੇ ਜੋ ਕਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸੀ ਉਹ ਕਹਿਣ ਲਗੇ ਕਿ ਕਿ ਰਾਜਾ ਜੀ ਇਸ ਨੇ ਐਵੇਂ ਨਹੀਂ ਜਾਣਾ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਉਹ ਸੁਕਾ ਗੋਹਾ ਪਇਆ ਹੈ ਦੇ ਦਇਓ|

ਰਾਜੇ ਨੇ ਸੁਕਾ ਗੋਹਾ ਸੰਤ ਦੋ ਝੋਲੀ ਵਿਚ ਪਾ ਦਿੱਤੋ | ਸੰਤ ਦੀ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਕੁਟੀਆ ਸੀ , ਸੰਤ ਆਪਣੀ ਕੁਟੀਆ ਵਿਚ ਚਲਿਆ ਗਇਆ ਅਤੇ ਉਸ ਨੇ ਉਹ ਸੁਕਾ ਗੋਹਾ ਕੁਟੀਆ ਦੇ ਕੋਲ ਰੱਖ ਦਿੱਤੋ ਅਤੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਕਰਨ ਲਗਾ| ਸਯਾਨੇ ਕੇਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੋ ਅਸੀਂ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦਾਨ ਕਰਦੇ ਆ ਉਹ ਸਾਨੂ ਦੁਗਣਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ|

ਜੇਕਰ ਅਸੀਂ ਦਾਸ ਰੁਪਿਆ ਦਾਨ ਕਰਦੇ ਹੈ ਤਾ ਸਾਨੂ ਸੋ ਰੁਪਿਆ ਮਿਲਦੇ ਹਨ , ਇਸ ਲਾਇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਅਸੀਂ ਦਾਨ ਦੇਂਦੇ ਆ ਸਾਨੂ ਦੁਗਣਾ ਮਿਲਦਾ ਹੈ | ਜੋ ਇਨਸਾਨ ਦਾਨ ਕਰਕੇ ਗਾਹ ਪੌਂਦਾ ਹੈ ਓਹਨੂੰ ਕੁਜ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ ਪਰ ਜੋ ਦਾਨ ਕਰਕੇ ਦੱਸਦਾ ਨਹੀਂ ਓਹਨੂੰ ਸਭ ਕੁਜ ਮਿਲਦਾ ਹੈ|

ਰਾਜੇ ਨੇ ਸੁਕਾ ਗੋਹਾ ਦਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਅੱਧਾ ਜੰਗਲ ਗੋਹੇ ਨਾਲ ਭਰ ਗਇਆ ਸੀ | ਇਕ ਦਿਨ ਰਾਜੇ ਦਾ ਦਿਲ ਸ਼ਿਕਰ ਕਰਨ ਲਾਇ ਕੀਤਾ ਤਾ ਉਹ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਚਲਿਆ ਗਇਆ | ਓਥੇ ਇਕ ਖ਼ਰਗੋਸ਼ ਅਤੇ ਇਕ ਹਿਰਨ ਦਾ ਸ਼ਿਕਰ ਕਰਨ ਲਗਾ|

ਰਾਜਾ ਜੰਗਲ ਵਿਚ ਗੋਹਾ ਹੀ ਗੋਹਾ ਵੇਖ ਕੇ ਹੈਰਾਨ ਰਹਿ ਗਏ| ਓਥੇ ਇਕ ਕੁਟੀਆ ਸੀ| ਰਾਜਾ ਸੰਤ ਜੀ ਕੋਲ ਸਾਧਾਰਨ ਕਪੜੇ ਪਾਕੇ ਗਏ| ਰਾਜਾ ਨੇ ਸੰਤ ਜੀ ਤੋਂ ਪੁੱਛ ਕਿ ਏਨਾ ਗੋਹਾ ਕਿਵੇਂ ਤਾ ਸੰਤ ਜੀ ਨੇ ਕਿਹਾ ਕਿ ਇਕ ਰਾਜੇ ਨੇ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਸੁਕਾ ਗੋਹਾ ਦਾਨ ਕੀਤਾ ਸੀ|